LPCUWC Class of 2013

Als ik ooit heb geschreven dat een week druk was, loog ik.
De afgelopen week was onze graduation dinner, ja, inderdaad, vóór de examens (wij vinden het ook gek), maar ik begin bij het begin.
Zondag nog was er dus de kunst tentoonstelling van alle kunst leerlingen. De opening was met vrienden, ouders, vrienden van docenten, docenten en sponsors, en er waren allerlei hapjes om het "echter" te laten voelen. Alle leerlingen stonden glunderend van trots bij hun kunstwerken, en de bezoekers liepen rond van stal naar stal om de kunst te bewonderen en vragen te stellen aan de artiesten. Het was heel geslaagd en alles zag er super professioneel uit.
Dinsdag was de laatste yoga les van het jaar, wat heel gezellig was en we hebben heel hard gelachen om Sylla die (met zijn nog steeds gebroken pols in het gips) van alles probeerde voor te doen.
Woensdag hadden alle tweedejaars een meeting met hun tutors om te bespreken hoe het met hun Quan Cais ging. We moeten officieel 3 reflecties per term schrijven voor iedere Quan Cai die we doen (dus tenminste 3 reflecties x4 terms x4 Quan Cais = 48 reflecties) en dat moet vóór aanstaande maandag, dus we hadden een meeting over hoe dat ging. Trevor heeft ons hartelijk uitgelachen omdat ieder van ons die middag (Prodhi zelfs tot 10 minuten voor de meeting) reflecties had zitten typen. We hebben het ook nog gehad over Graduation en hoe het met ons ging, en Joyce had chocolademuffins gebakken, dus het was hartstikke leuk.
Na check-in hadden we een meeting met alle tweedejaars (grapje, ongeveer de helft, de rest kwam niet opdagen) om het te hebben over Prank Day. Het is "traditie" dat op de laatste lesdag van de tweedejaars, er iets geks gebeurd. Dat hebben we gepland en daarna is iedereen veel te laat naar bed gegaan.
Donderdag had ik mijn laatste Pinehill sessie. Eerst hebben we onze gevoelens getekend en daarna hebben we met onze kinderen gedanst en gespeeld. Het afscheid was niet leuk (mijn kindje hing aan mijn been en bleef met me mee lopen iedere keer als ik haar in de eetzaal probeerde af te zetten) maar de sessie zelf was erg geslaagd. Na check-in mijn interview met UCR, dus heb ik block meeting gemist. Na het interview (wat goed ging) hebben we in de kamer Michelle's 17e verjaardag gevierd met cheesecake met aardbeien en aardbeienyoghurt (vraag me niet waarom dat werkt, maar het was heerlijk). Na nog een uurtje te hebben gewerkt klopten om 12 uur precies vrienden van Michelle op onze deur, die haar hebben geblinddoekt en naar zwembad hebben gedragen waar nog meer vrienden en een taart op haar stonden te wachten.
Weer te laat naar bed dus.
Vrijdag was het mijn laatste lesdag op de middelbare school ooit. Oooit. Ooit. Het besef is er nog niet helemaal, maar ik hoef nooit meer naar school.
Vanwege de traditie hebben om 6 uur alle eerstejaars wakker gemaakt, hoewel het per kamer verschilde hoe dat gebeurde. Jayla heeft Michelle geeerd met bloem en water en ik heb Phoo heel lief wakker gezongen (Chelsea Dagger) en toen zijn we allemaal naar de courtyard gemarcheerd. Gemarcheerd omdat het thema het communistische leger was. Met Pao Zedong (Paolina), aka LMao aan het hoofd hebben alle eerstejaars toen communistische ochtend gymnastiek gedaan terwijl ze emmers water over zich heen kregen als ze niet goed meededen (http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=T_U8O-4ASIc). Van veel jongens waren alle kleren gestolen, dus er waren veel jurken en verassend veel spongebob ondergoed tussen de pyjamas. Na de ochtend gymnastiek begon het openings lied van de Lionking (Naaaaaaaants ingonyama bagithi Babaaa) en moesten alle eerstejaars voor ons buigen. Een deel van de tweedejaars in block 2 was extra vroeg opgestaan om de deuren van alle WC's en douches op slot te doen en alle was die in de badkamer aan het droogrek hing was aan elkaar geknoopt en hing door de badkamer.
Om 7 uur was het feest voorbij en ging iedereen zich omkleden voor de les. Ik had les, maar veel tweedejaars hadden helemaal of bijna geen lessen meer en hebben de hele dag geslapen/geshopt/in het zwembad gelegen (http://www.youtube.com/watch?v=uzlhOcMJzI8&feature=youtu.be). Het is ook traditie dat tijdens de pauze de tweedejaars iets doen voor de leraren. Dit jaar hebben we de leraren die mee deden in twee teams verdeeld en ze een egg-and-spoon race en three-legged race laten rennen (http://www.youtube.com/watch?v=gZVS3yQTq9U). Naderhand hebben we een lied gezongen; Thank You op de melodie van Fuck You van Cee-Lo Green (http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WzfZ43VdRD0).
Na mijn laatste les (Engels) hebben we chocolaatjes gekregen van Sandy en hebben we nog wat mensen in het zwembad gegooid. Na de lunch zijn we terug naar onze kamers gegaan om ons klaar te maken voor de avond.
Na een lange douche en mijn kamer opgeruimd te hebben, was het tijd om de salon te openen. Jayla, Laerke en ik hebben in mijn kamer ons haar en make-up gedaan en ons aangekleed en Ezrela kwam om half 5 ook nog langs om haar haar te laten doen.
Om kwart over 5 stonden we fashionably late bij de principal in de garage, waar appelsap en komkommer werd geserveerd. (ok, en springrolls) Iedereen heeft foto's met iedereen genomen, alle tweedejaars in mooie kleren en alle eerstejaars in iets minder mooie kleren. Het was ontzettend leuk om iedereen zo te zien, vooral omdat we die ochtend nog in pyjama's, jurken en spongebob ondergoed rondliepen.
Om 6 uur waren de bussen er en zijn we in een lange parade naar de bussen gelopen waar alle tweedejaars in zijn geklommen en de eerstejaars buiten stonden te zwaaien.
Het diner was in Novotel, wat in Tung Chung is (zeg maar een uur weg van waar wij wonen) dus de busreis duurde eindeloos, maar toen we er eenmaal waren maakte dat allemaal niet meer uit. Met alle tweedejaars en een hoop docenten in de Lantau room van het Novotel, met heerlijk eten, geweldige MC's, nog betere speeches en naderhand een geweldige dance-off tussen leerlingen en leraren, en toen tussen cultural groepen en toen iedereen met iedereen. Het was echt onvoorstelbaar leuk om op blote voeten (15 cm schoenen) tussen leraren en leerlingen te dansen.
Om middernacht zijn we terug gegaan naar school, om opgewacht te worden door een leger enthousiaste eerstejaars. Na onze mooie jurken opgehangen te hebben en short en shirts aan te hebben gedaan hebben onze eerstejaars ons naar de kantine geleid voor een geweldige canteenparty. We hebben gedanst tot 2 uur 's ochtends en toen gingen de eerstejaars opruimen. (weer te laat naar bed)
Het was een geweldige dag, en nu begint het leren voor de examens. Het was geweldig om met onze coyears te dansen en te lachen en eindeloos veel foto's te nemen en te voelen dat we echt bij elkaar horen, dat we een groep zijn en dat we zo veel samen hebben meegemaakt.
Gisteren heb ik de hele dag in bed uitgebrakt (van vermoeidheid!) en 's avonds een meisje geholpen wat teveel had gedronken en naar het ziekenhuis moest (veeel te laat naar bed). Vandaag heb ik in de Starbucks gewerkt.
De speeches vrijdag waren geweldig en als ik een video vind zal ik ze delen, maar iets wat Nick (docent) zei is erg blijven hangen: This is not the end, it's just the beginning. Hij had het over het waarmaken van de UWC waarden, maar ik neem het graag wat breder.
Over 5 weken neem ik voor altijd afscheid van Li Po Chun als een leerling, maar voor de rest is dit "just the beginning".
Tot volgende week.